مهرداد بذرپاش عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در گفت گو با نماینده به ارزیابی عملکرد دولت در آستانه یک سالگی آن پرداخت. وی با یادآوری اینکه دولت روحانی در ایام انتخابات مدعی بود که دوران ژنرال‌ها فرا رسیده است و سربازها باید کنار بروند، اظهار داشت: این دولت در صدد آن بود که بگوید ما دقیقا می‌دانیم کشور چه مشکلاتی دارد و راه حل های آن چیست و در پاسخ به انتقادها مبنی بر ضرورت معرفی چهره‌های جوان تر و با نشاط‌تر، استدلالش این بود که  جوان ها تا بخواهند با آزمون و خطا مسیر را پیدا کنند زمان نابود می شود. اما افراد با تجربه برای حل مشکلات ایده و راه حل دارند و دیگر وقتی تلف نخواهد شد؛ در حالی که در عمل، این چنین نشد.

عضو کمیسیون صنایع مجلس در ادامه به ضرورت برنامه‌داشتن و شناخت کافی از مشکلات برای هر یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری اشاره داشت و تأکید کرد: توقع این است که هر یک از نامزدهای انتخاباتی که به ریاست جمهوری می رسد حتی اگر از فردای انتخابات دولتش تشکیل می شد باید می دانست که مشکلات کشور چیست و برای حل‌ آن‌ها نیز برنامه ارائه می داد. اما در مورد دولت یازدهم این اتفاق نیافتاد و حرف‌های متعدد و متضادی که مطرح شد، ماهیت بی‌برنامگی شعارهای انتخاباتی را مشخص ساخت. تصمیمات دولت نشان می دهد علی رغم ادعاها، کابینه دانش لازم برای اداره امور را ندارد. به عنوان نمونه، موضوع سازمان مدیریت یکی از همین موارد بود.

وی پیرامون شعارهای تبلیغاتی رئیس جمهور برای احیای مجدد سازمان مدیریت اضافه کرد: سازمان مدیریت در دولت قبل به معاونت برنامه ریزی رئیس جمهور تبدیل شد و یکی از شعارهای انتخاباتی آقای روحانی که در مناظره ها هم مطرح می‌کردند بحث احیای سازمان مدیریت بود. حتی پس از آنکه ایشان برای ریاست جمهوری انتخاب شدند تا ۵۰ روزی که رسما کار دولت شروع شود یکی دو بار نیز در برنامه-های تلویزیونی به این امر تاکید کردند که یکی از دلایل مشکلات اقتصادی کشور انحلال سازمان مدیریت است و آقای نوبخت نیز به عنوان نماینده اقتصادی رئیس جمهور به این نکته تاکید کردند. در حال حاضر تقریباً ده ماه از عمر دولت سپری شده است؛ اگر یکی از مشکلات اصلی اقتصاد کشور انحلال سازمان مدیریت بود پس چرا دوباره احیا  نشد؟ این‌‌ نشان از بی‌برنامگی دولت دارد و اینکه شناخت کافی از مشکلات کشور نداشتند و صرفاً برای کسب رای مردم حرف‌های سیاسی زده شد.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به روند سفرهای استانی در دولت قبل، تصریح کرد: دولت فعلی در ابتدای کار خود، سفرهای استانی را عوام فریبی دانست و معتقد بود که باید در تهران برای کل کشور تصمیم گیری شود. امروز شما می بینید که سفرهای استانی به چه شکل توسط دولت فعلی دنبال می شود.
عضو فراکسیون اصولگرایان در ادامه با مقایسه پرداخت یارانه‌ها با سبد کالا به انتقاد از تدبیر اختصاص سبد کالا پرداخت و خاطرنشان کرد: درباره پرداخت یارانه‌ها موضع دولت آقای روحانی این بود که پرداخت پول مستقیم به مردم، گداپروری و عوام فریبی است! اما باید گفت که از این عوامانه تر و بدتر توزیع سبد کالا است که توسط این دولت دنبال می شود. سبد کالا فقط در زمان های بحران و جنگ توزیع می شود چرا که در این زمان ها امکان توزیع اقلام غذایی به روش های دیگر وجود ندارد. توزیع سبد جزو سخت ترین روش های رساندن کالا به دست افراد است و مشاهده شد که چه افتضاحاتی پیش آمد و شان مردم مورد اهانت قرار گرفت. چنین سبدهایی حتی برای اقشار بسیار ضعیف جامعه نیز به این صورت توزیع نمی شود. مثلا در گذشته در برناامه های کمیته امداد چیزی شبیه سبد کالا وجود داشت که امروزه پرداخت بن خرید کالا از فروشگاه‌ها جایگزین آن شده است به نحوی که شأن افراد نیازمند حتی در میان همسایه‌ها و نزدیکان حفظ می شود و علاوه بر آن هر فرد نیازهای اساسی خود را بهتر تشخیص می دهد.

وی در ادامه تأکید کرد: علاوه بر این موارد، انتقاد جدی آن است که اساسا نیازهای مردم را چه کسی می تواند بهتر از خودشان تشخیص دهد؟ افراد شاید ماکارونی و یا تن ماهی سبد کالا را نخواهند و به جای آن چیز دیگری را طلب کنند در حالی که اگر پول به مردم داده شود خودشان مدیریت هزینه را لحاظ می کنند.
بذرپاش اضافه کرد: در ابتدا دولت مدعی بود که سبد کالا در تورم زا نبودن نسبت به پرداخت پول مستقیم بهتر است. در توضیح این نکته باید گفت که برای تامین سبد کالا دو حالت وجود دارد: یا این اقلام از خارج تهیه می‌شود و یا اینکه از بازار داخل تامین می گردد. در صورت تامین آن از داخل، دولت همان هزینه به بازار داخل پرداخت کرده است که این اقدام نیز به معنی تزریق پول پرقدرت و افزایش نقدینگی است. و در صورت تامین اقلام از خارج، ارز از کشور خارج خواهد شد. علاوه بر آن به این علت که باید خریدهای عمده انجام گیرد احتمال فساد و رانت هم وجود دارد.

عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در بخش دیگری از صحبت هایش در انتقاد به عدم ارائه طرحی فراگیر در عرصه ساخت و ساز مسکن اظهار داشت: بنده از وزیر مسکن در کمیسیون سوال داشتم که طرح شما برای مسکن چیست؟ چون طبق قانون اساسی دولت و حکومت موظف است مسکن تمامی اقشار ضعیف جامعه را تامین کند. افراد متوسط به بالا در جامعه به نحوی با قسط و یا وام، مسکن را خریداری می کنند اما برای کم بضاعت ها که حتی آورده اولیه‌شان به ۵ میلیون تومان هم نمی‌رسد چه باید کرد؟ دولت قبل طرح مسکن مهر را فارغ از همه ایرادهایی که دارد، ارائه کرد. در دولت فعلی به مسکن مهر ایراد وارد شد و طرح مسکن اجتماعی به عنوان جایگزین مطرح شد.

بذرپاش ایرادات طرح مسکن اجتماعی دولت را بیش از محسنات آن خواند و افزود: در طرح مسکن اجتماعی آنطور که اشاره شده است ۲۵۰۰ میلیارد تومان به سازمان بهزیستی پرداخت می شود تا ۵۰ هزار واحد ساخته و در اختیار افراد بی بضاعت قرار دهد و ۱۰ سال در آن سکونت داشته باشند تا بعد از ۱۰ سال فرد دیگری جایگزین شود! اشکالات این طرح اینجاست که اولا سازمان بهزیستی ۲۵۰۰ میلیارد تومان پول ندارد که مسکن بسازد. ایراد بعد اینکه بعد از ده سال کسی از مسکنش خارج نخواهد شد. ایراد اساسی اینکه صحبت از ضرورت تیراژ میلیونی مسکن است نه اینکه بعد از چهار سال ۵۰ هزار واحد مسکن ساخته و تحویل دهیم !

عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی طرح‌های فعلی را برای مسکن ناکافی دانست و اضافه کرد: بنده قصد جسارت به این افراد را ندارم اما می بینیم که در همان وزارت مسکن بسیاری از کارشناسان را به خط کرده‌اند ولی انتهای عملکردشان چنین طرحی است! طرح هایی فانتزی و نشدنی که در بازار فعلی مسکن کفاف مردم بی بضاعتی را نمی دهد.
نماینده مردم تهران با اشاره به بی برنامه گی دولت در این عرصه اشاره کرد : به نظرم دولت تا الان در عرصه اقتصادی دچار بی برنامه گی بوده است و کم کم با مشکلات کشور آشنا شده است. قبلا عنوان می کردند که تحریم ها ۲۰ درصد و سوء مدیریت ها ۸۰ درصد در وضعیت کنونی دخیل است اما  در حال حاضر به خاطر فرار از مشکلات عنوان می شود۲۰ درصد سوء مدیریت ها و ۸۰ درصد تحریم ها باعث مشکلات موجوداند !

بذرپاش با توجه به تلاش دولت برای کاهش سطح انتظارات اشاره کرد: یکی از کارهای مدیران و دولتمردان هر کشوری غیر از کارهای اجرایی، مدیریت انتظارات است. مردم یکسری انتظارات فردی دارند که با شیب ملایم افزایش پیدا می‌کند. به عنوان مثال شخصی امروز با حقوق ۵۰۰ هزار تومانی زندگی می‌کند اما فردا با حقوق ۵ میلیون تومان هم راضی نمی شود. این خاصیت آدمی است که انتظاراتش رو به افزایش است. هنر دولتمردان باید این باشد که شیب افزایش انتظارات را پایین بیاورند و حتی به صفر برسانند. در کنار این شیب، شیب دیگری هم وجود دارد که کار اجرایی است. دولتی موفق است که علاوه بر کم کردن شیب انتظارات، شیب کارهای اجرایی را نیز افزایش دهد تا حدی که این دو خط در یک نقطه تقاطع به هم برسند و اگر این فاصله بیشتر شود میزان نارضایتی نیز افزایش خواهد یافت.

وی با انتقاد از رفتار سیاسی دولت در عرصه خارجی و وجود مشکلات به رغم این نوع تفکرات، اظهار داشت: دولت نگاه مردم را بیش از حد به خاج معطوف کرد و اینگونه ترسیم کرد که  به عنوان مثال اگر با آمریکایی‌ها یک جلسه داشته باشیم مشکلات حل خواهد شد! چند جلسه برگزار شد اما هنوز چیزی حل نشده است. در حالی که اولین آسیبِ توقعات مردم و میزان نارضایتی اجتماعی به دولت بر خواهد گشت. یکی از روش های راهبردی که این دولت روی آن تاکید دارد این است که خود را نمی تواند با حوزه مدیریت انتظارات وفق دهد و عملا انتظارات را به خارج از کشور معطوف می کند.

این عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در نهایت تأکید کرد: این دولت همچنین در حال تلاش برای جابه جایی نقطه انتظارات است یعنی انتظارات را از نقطه اقتصادی به نقطه فرهنگی و اجتماعی منتقل می‌ کند. برخی دلتمردان برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی های اقتصادی به دنبال دوقطبی سازی کاذب در حوزه فرهنگ هستند. صحبت هایی که در حوزه فرهنگی و اجتماعی شنیده می‌شود نسخه‌های چرک نویس دولت اصلاحات است. این دولت از وقتی احساس کرده در حوزه اقتصادی موفق نیست قصد دارد مختصات انتظارات را به حوزه فرهنگ منتقل کند تا بتواند کار را در آن حوزه ها دنبال کند.